Zwerfvuil

Wat een leuke baan heeft Mariëlle van Veen, als projectleider aanpak zwerfvuil middelbaar onderwijs voor de gemeente Amsterdam. En ik kan het weten, want ik mag haar tijdens haar zwangerschapsverlof vervangen. Twee weken geleden ben ik begonnen. Inwerken betekent hier: lesactiviteiten op middelbare scholen bijwonen. Eerlijk gezegd dacht ik vooraf: zwerfvuil prikken? Met pubers? Wordt dat wel leuk? 

Mijn eerste bezoek was aan een NT2 klas op het Montessori College Oost. Een Nederlands ondersteunende les waarin voor leerlingen tussen de 12 en 16 jaar en vaak nog maar net Amsterdammer, meer leren over afval. Wat doe je met je afval en waarom is het belangrijk dat je het niet op straat gooit. Waarom scheidt Amsterdam afval en wat maken we daarvan? Elk plaatje en elke video die de gastdocent in de les liet zien, werd ook echt in Oost geschoten.

Want, leerde ik: een vuilnisbak in Amsterdam Oost kan er heel anders uitzien dan in Amsterdam West. Dus moet je de leerlingen wel precies laten zien wat ze in hun omgeving terug zien. Hoogtepunt waren de mannen van reiniging, die vertelden over hun werk als vuilnisman. De jongeren wilden het liefst allemaal ook morgen beginnen. Hoe oud moet je zijn? Heb je een diploma nodig? Ze waren licht teleurgesteld toen bleek dat ze nog te jong waren. 

Dan het prikken. Ik keek mijn ogen uit. Leuk dat ze het vonden! Hier en daar ontstond een scrum rondom grotere stukken afval, omdat ze allemaal graag het meeste wilde prikken. Samen met hen verwonderde ik me over wat er eigenlijk allemaal te vinden is op straat.

Voor mij kwam de absolute uitsmijter van vuilnisman Henry. Hij gaf namelijk een oplossing voor een probleem dat mij altijd mateloos irriteert: kauwgum. Op straat, onder je schoenen, in je kleren. Bekijk hier zijn gouden tip:

Deze baan heeft één nadeel, heb ik al gemerkt. Waar ik er eerst in gedachten voorbij fietste, zie ik het nu overal, zwerfvuil. De prikkers voor het Woestduinpleintje zijn inmiddels besteld.